Στον Φίλιππο

Λένε πως οι καλές ιστορίες τελειώνουν σύντομα: σε δέκα, είκοσι, το πολύ τριάντα λέξεις. Όχι όλες. Στο τσεπάκι μας έχουμε πολλές ιστορίες να αφηγηθούμε και άλλες τόσες για να θυμηθούμε και να συγκινηθούμε αλλά όταν πρόκειται για την πραγματική συγκίνηση που σου προκαλούν κάθε φορά πους τις θυμάσαι, αυτή η συγκίνηση που σε έχει αγγίξει σε βάθος, χρειάζεσαι πολλές λέξεις, δεν εξαντλούνται σε τριάντα μοναχά.
Όταν μου τηλεφώνησε, ήμουν εκτός Αθηνών, και μου είπε: “είμαι πολύ περήφανος που είμαι φίλος σου”. Μόλις είχε ανακαλύψει την αλήθεια από τρίτους- ξένους -σε μία μεγάλη παρεξήγηση. Τα μάτια μου είχαν γίνει λίμνες τότε, όχι γιατί αποκαταστάθηκε η αλήθεια, αλλά επειδή κατάλαβα πόσο τυχερός μπορείς να είσαι όταν έχεις έναν τέτοιο φίλο. Πραγματικό.

Θυμάμαι καθαρά την κρύα αλλά ηλιόλουστη ημέρα στον σταθμό του Αμαρουσίου που γνωριστήκαμε και αντιληφθήκαμε ότι γιορτάζουμε την ίδια μέρα. Γελαστός, αισιόδοξος, ανυποψίαστος για ό,τι θα του συνέβαινε μετά από λίγα χρόνια στη ζωή του, αθώος και γεμάτος ενέργεια. Έτσι ήταν όταν μου εκμυστηρευόταν σε ένα ταξίδι κατασκήνωσης πόσο ερωτευμένος ένιωθε με τη δυναμική γυμνάστρια, και άλλες φορές η απογοήτευση στα μάτια του για το πόσο πιεσμένος ήταν με κάποια άλλη γυναίκα...

Εκείνο το πρωί, που ήμουν άρρωστη, μου έφερε μια σακούλα πορτοκάλια, να πίνω χυμό φρέσκο. Τα είχε στείλει η μαμά του... Και όταν πενθούσαμε μαζί τον χαμό της εκείνος έδινε παρηγοριά σε πατέρα και αδελφό: είναι από την σπάνια πάστα ανθρώπων που θέλει να βοηθά πρώτα τους άλλους και μετά τον εαυτό του...

Δύσκολο πράγμα ο χρόνος, σε βάζει σε μια τρύπα και σε πάει τέσσερα χρόνια πίσω, οκτώ χρόνια ακόμη πιο πίσω... αλλά επειδή ο χρόνος στεριώνει τις φιλίες είναι ωραίο να έχεις φίλους τόσο υποστηρικτικούς.

Στις 8 Μαΐου με πήγε στην εκκλησία. Λίγο πριν, προσγειώθηκε μια φωτογραφία στο κινητό μου με το αυτοκίνητό του στολισμένο με λεμόνια... Ήταν η πιο συγκινητική στιγμή αλλά και η πιο χαρούμενη. Και θέλω να του πω ευχαριστώ με τον δικό μου τρόπο για όλες τις στιγμές που ήταν και είναι κοντά μου...
Σου αξίζει το καλύτερο και είμαι σίγουρη πως θα το έχεις. Και θα είμαστε όλοι εκεί!