Κρατάμε μέσ' στα χέρια μας τα πρόσωπά μας
Και βλέπουμε χρωματιστές εκτάσεις
Οι σκέψεις μας γίνονται γεννιούνται
Στην κάθε μας ματιά.
Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα
Η χάρη τους είναι ψηλή περιπλοκάδα
Που σφίγγει τα μελλούμενα και την ζωή μας
Μέσα στ' αστέρια.
Ανδρέας ΅Εμπειρίκος
Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα.... και κάθε τόσο ανθίζεις τη μέρα μου με το θαύμα της αγάπης σου...
