Subscribe to RSS feed

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Απολογισμός




Το 2012

  • Έχασα μία φίλη και συνάδελφο – προτίμησε τη διακοπή της επικοινωνίας, προτίμησα την αποστασιοποίηση. Πικράθηκα.
  • Ανακάλυψα τις μικρές χαρές που σου δίνει η καθημερινότητα με τον σύντροφό σου και τις μεγάλες στιγμές που σου προσφέρει το παιδί σου. Γέλασα.
  • Μείωσα τις προσδοκίες μου για τους γονείς μου, τους αντιμετωπίζω με επιείκεια. Συμφιλιώθηκα.
  • Έπεσε η αίσθηση του χιούμορ μου. Απογοητεύτηκα.
  • Πιέστηκα στη δουλειά. Παραγκωνίστηκα.
  • Λιγόστεψε τραγικά ο ελεύθερός μου χρόνος. Αγχώθηκα.
  • Αποτίναξα τα βαμπίρ και κράτησα ό,τι αξίζει: Οι παλιοί μου φίλοι έμειναν πλάι μου, οι νέοι ενισχύθηκαν, κάποιοι – αυτοί που αποφάσισαν να γκρινιάζουν εσαεί για τη μοίρα τους – εξοστρακίστηκαν. Ξεκαθάρισα.
  • Είδα από άλλη οπτική και άλλους ρόλους τη ζωή μου. Άλλαξα.
  • Συνειδητοποίησα το “κάλλιο αργά παρά ποτέ” μέχρι το κόκκαλο. Και χαίρομαι που τελικά ζω και βιώνω, έστω και αργά, κάποια πράγματα. Πρόλαβα.
  • Προσπάθησα να σκέφτομαι θετικά έχοντας στο μυαλό μου μια ιστορία που μου είπε μία συνάδελφος (που το βασικό της νόημα είναι να βλέπω το καλό όπου κι αν βρίσκεται, να μην είμαι αχάριστη, να εκτιμώ). Για να είμαι ειλικρινής δεν τα κατάφερα αλλά μείωσα το αρνητικό συναίσθημα μέσα μου. Ισορρόπησα (λίγο).
  • Συγκινήθηκα με τη γέννηση άλλων παιδιών, φίλων. Συγκινήθηκα με τους γάμους φίλων. Ένιωσα.
  • Έγινα πιο ευαίσθητη από όσο ήμουν σε διάφορα θέματα. Συνέκρινα.
  • Ζορίστηκα λίγα με τις οικονομικές απαιτήσεις. Φοβήθηκα.
  • Ονειρεύτηκα να κάνω κάτι δικό μου αλλά ναυάγησε. Ξέρω πως κάποια στιγμή θα το ξαναρχίσω από εκεί που το άφησα. Όταν θα είμαι πραγματικά έτοιμη (ή πραγματικά πιεσμένη). Τα παράτησα.
  • Ενθουσιάστηκα με επιτυχίες φίλων -συναδέλφων (σε blogs, στην προσωπική τους ζωή κ.λπ.). Χάρηκα.
  • Έκανα δίαιτα, έχασα, ξαναπήρα. Κύλησα.
  • Διάβασα κάποια βιβλία. Χαλάρωσα.
  • Έγραψα πάνω από 14.000 χιλιόμετρα στην εθνική οδό, πολλές ώρες συνολικά το τιμόνι μπρος πίσω. Κουράστηκα αλλά....
  • ...και ξεκουράστηκα στην αγκαλιά σου, στην αγκαλιά της. Ηρέμησα.

Κι αν με ρωτήσεις τι θέλω το 2013 να μου φέρει ο Άι Βασίλης, αλήθεια, δεν ξέρω τι. Νομίζω πως από τη στιγμή που σας έχω, έχω τα πάντα. 
Ολοκληρώθηκα.

Καλές γιορτές σε όλους.

ΥΓ Δεν είδα ακόμη το Walking Dead. Το απέφυγα.



Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Mother....



Δεν θέλω να γίνω η μαμά μου.
Θέλω να είμαι η μαμά σου.