Ε ναι λοιπόν, το ομολογώ: το βλέπω με μανία, περιμένω με αγωνία τον επόμενο κύκλο, κι αν και δεν είμαι του σπλάτερ ωστόσο ρίχνω μία κρυφή ματιά από το μπλουζάκι που καλύπτει με δέος και τρόμο τα μάτια μου την ώρα που το αίμα βάφει κόκκινη την αρένα.
Εκπλήσσομαι: τέτοια ηδονή, λοιπόν, για τόσο αίμα;
PS: Δεν ξέρω αν μετά από αυτό δω το Walking Deads. Θα μου φανεί κολλέγιο μπροστά του!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου