the lions sleeps tonight...

Ήρθε ο καιρός για λίγη
πολύτιμη
σιωπή...

http://www.youtube.com/watch?v=8E8xMcXmI9E


Lemon thought: Μίλα ψιθυριστά , αν μου μιλάς για αγάπη. (~Σαίξπηρ)

happy you, happy me

Τρία χρόνια...
Τριανταέξι μήνες...
Εκατόν εξηνταοκτώ εβδομάδες...
Χίλιες εξηνταδύο μέρες...
Χιλιάδες λεπτά και άλλα τόσα δευτερόλεπτα... μαζί σου...
Και σε όλα αυτά
Τα σ'αγαπώ μου και σου
Αμέτρητα και ανεκτίμητα.

Χρόνια (μας) πολλά και ευτυχισμένα.

η κασέτα

Όλη τη μέρα παλεύεις να αδειάσεις ό,τι πήγε στραβά, ό,τι μπαίνει ανάμεσα, ό,τι αλλάζει τα σχέδια σου, σταγόνα σταγόνα, κι όμως αυτό ξανάρχεται και πάλι πίσω. Όταν δεν έχεις την τόλμη να το λύσεις τελικά από μόνο δε λύνεται. Δεν είναι κλισέ. Είναι πραγματικότητα... Είναι σαν τις παλιές κασέτες που γράφαμε τραγούδια για να τα ακούμε ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να γράψουμε την επόμενη. Βέβαια η κασέτα είχε δυο πλευρές, και οι δύο διασκεδαστικές. Τι γίνεται όμως όταν είσαι ανάμεσα σε αυτές ή μία από τις δύο πλευρές; (Ανα)μασάς τα λόγια σου ή παίζεις το ίδιο τραγούδι για να είναι όλοι χαρούμενοι;
Είμαι προβληματισμένη: η ανεξαρτησία κοστίζει, μέχρι πριν λίγο καιρό την πλήρωνα και με ΦΠΑ και με Απόδειξη. Τώρα, το βλέπω στα μάτια σου, θέλεις να κάνω εκπτώσεις και να ρίξω τις τιμές, να παίξω την ίδια κασέτα. Κι εγώ πατώ το play...

ΥΓ Ο φίλος μου ο B έχει δίκιο: μακριά και αγαπημένοι. Ούτε καν το αγαπημένοι είναι ζητούμενο. Το μακριά είναι.