Κάποιοι άνθρωποι μπερδεύουν την ειλικρίνεια με τη θρασύτητα, την ευθύτητα με την κακόπιστη κριτική, κάποιοι άλλοι την υποστήριξη με τη συμμετοχή σε κακόβουλα ή μη σχόλια, κάποιοι άλλοι απλώς “πνίγονται” με την κωλοκατάσταση και ξερνούν ό,τι προσωπικό γνωρίζουν με στόχο να πληγώσουν αλλά μην πληρώσουν....
Θεωρούν τον εαυτό τους “υπεράνω” αλλά αν υποψιαστούν ότι ο απέναντί τους κρατάει πιστόλι πολύ ευχαρίστως θα του πετάξουν πέτρα χωμένοι στο επαγγελματικό τους κουστουμάκι για να πάρουν το αίμα τους πίσω... Κάποιοι μπερδεύουν τόσο τις καταστάσεις και μπερδεύονται τόσο πολύ...
Αλλά κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού του...
Όποιος αρνηθεί ότι δεν έχει καμία ευθύνη επειδή δεν είπε κάτι αλλά απλώς άκουσε τον άλλον (ανα)μασώντας αδηφάγα τις λεπτομέρειες....
Όποιος αρνηθεί ότι δεν έχει καμία ευθύνη επειδή άκουσε κάτι και το ξόδεψε άπληστα, έπειτα, με κάποιον...
Όποιος αρνηθεί ότι δεν έχει καμία ευθύνη επειδή ανακύκλωσε, συμβούλεψε, συμμετείχε....
τότε δεν κρύβεται ούτε από τον κόσμο, ούτε πίσω από το γραφείο του, ούτε πίσω από το δάκτυλό του: κρύβεται από τον εαυτό του.
ΥΓ Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. Χρειαζόμαστε πολλές κουταλιές ζάχαρης για να φύγει η πίκρα από το στόμα μας, και οι καιροί είναι δύσκολοι, σέρνονται και διαβήτες....
1 σχόλια:
Έχω και εγώ κάάάάάάάτι στο μυαλό μου !!!
Σε κάποιες απο αυτές τις περιπτώσεις, λές απλά "άντε γειά" !!
Δημοσίευση σχολίου