Το σημείωμά σου το βρήκα και σήμερα, όπως σχεδόν κάθε μέρα, όπως σχεδόν εδώ και 22 μήνες περίπου... πάνω στον καθρέπτη του μπάνιου, κολλημένο στραβά στον τοίχο, αφημένο στο τραπέζι, αιωρούμενο σχεδόν στην εξωπόρτα του σπιτιού...
Σημειώματα να μην ξεχάσω, να μην (σε) ξεχάσω...
Σημειώματα αφημένα από αγάπη, με αγάπη, για αγάπη...
Είναι σαν τα πεταχτά πρωινά σου φιλιά: μικρά, χαριτωμένα, γλυκά, όμορφα, τρυφερά...
Τα λατρεύω τα σημειώματάκια σου γιατί και οι λέξεις ξέμπαρκες δεν μπορούν να μείνουν για πολύ καιρό, θέλουν κάπου να ξαποστάσουν...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου